Vrijwilligers vertellen
Marion, vrijwilliger bij de extra lijn in coronatijd
In coronatijd is de behoefte aan een luisterend oor groot. Dankzij de inzet van honderden extra oren kon er tijdelijk een extra lijn worden geopend. De zogenaamde ‘Coronapraatlijn’ is er speciaal voor mensen die om een praatje verlegen zitten of zorgen hebben in coronatijd. Een van de vrijwilligers aan deze lijn is Marion.
“Door de corona viel halverwege maart in een klap mijn werk als teamcoach weg. Binnen een week keek ik samen met mijn collega, naar een lege agenda terwijl er in mijn omgeving ook mensen waren die juist veel harder aan de slag moesten. Bijvoorbeeld om er te zijn voor mensen die zorg nodig hadden of de overgang naar online werken moesten organiseren. Het voelde niet goed om in zo’n crisistijd aan de zijlijn te staan. Daarom ging ik op zoek naar hoe ik mijn tijd nuttig kon invullen om zo mijn steentje bij te dragen. Toen ik hoorde over de Luisterlijn, besloot ik mij aan te melden."
Geboeid luisteren naar wat mensen bezighoudt
“Ik vind het belangrijk om juist nu ik alle tijd heb, oprecht aandacht te geven aan mensen voor wie er eigenlijk geen luisterend oor beschikbaar is. In mijn rol als teamcoach is luisteren en openstaan voor anderen eigenlijk ook de essentie van mijn werk. Ik ben nieuwsgierig van aard en ben altijd geboeid naar wat mensen bezighoudt, en dat is precies wat mensen aan de Luisterlijn met je willen delen.”
Door aandachtig te luisteren kun je het verschil maken
“Eenzaamheid is een groot maatschappelijk probleem. Voordat ik als vrijwilliger werkte, was het voor mij eerlijk gezegd nogal abstract om Mark Rutte te horen praten over het eenzaamheidsvirus. Door mijn ervaringen tot nu toe, ben ik ervan overtuigd geraakt dat de Luisterlijn – met relatief weinig middelen – een cruciale bijdrage levert om mensen uit hun isolement te halen. Mensen die geen contact hebben met anderen, draaien vast in hun eigen gedachten en dat zorgt in sommige gevallen voor psychische klachten. Ik merk dat je door te luisteren het verschil kunt maken voor bellers.”
Het is ontnuchterend om te ontdekken dat je door aandachtig te luisteren zoveel voor iemand kunt betekenen...
“Ik krijg ook een spiegel voor. Vooral als ik merk wat 20 minuten aandachtig luisteren oplevert. Dan denk ik ook ‘verrek’, hoe vaak luister ik nou echt 20 minuten aandachtig naar mijn kinderen en vriendinnen? Het is ontnuchterend om te ontdekken dat je door aandachtig te luisteren veel voor iemand kunt betekenen... Na afloop van de gesprekken, word ik meestal uitvoerig bedankt. Mensen die hun hart hebben kunnen luchten zijn vaak weer even gerustgesteld. Voor hen maak je echt een wezenlijk verschil.”
Mensen zijn open
“Als vrijwilliger krijg je verschillende mensen aan de lijn. Zo heb ik oudere mensen aan de lijn die alleen of in een verpleeghuis wonen en geen bezoek krijgen. Maar ook mensen die willen weten of ze wel/geen corona hebben of ervan balen dat een operatie is uitgesteld. Het valt me op dat mensen heel open zijn tijdens zo ‘n gesprek.”
Herkenbaar
“Soms zijn verhalen herkenbaar. Zo sprak ik een mevrouw die echt bezorgd was dat ze haar enige kleinkind nooit meer kan zien. Ze was boos op haar zoon, die volgens haar veel te voorzichtig was. Voor mij is dat herkenbaar, want mijn ouders vinden het ook jammer dat ze onze kinderen niet of minder zien.”
Elk verhaal is anders
“Maar elk verhaal is anders. Het verhaal dat me tot nu toe het meest heeft geraakt is van een mevrouw in verpleeghuis die dacht dat ze er zou worden uitgezet, omdat ze slecht at en de hygiënische voorzorgsmaatregelen niet goed in acht nam. Ze was echt bezorgd: straks zetten ze me op straat.”
Geen callcenter
“Je helpt door te luisteren, door begrip te tonen, zonder dat je met een oplossing komt. Wat ik tof vind bij de Luisterlijn is dat het niks weg heeft van een call centre. De luisteraar voelt geen druk, maar ook ik niet. Ik kan ervoor kiezen om een gesprek als ik denk dat het ‘nuttig’ is, af te ronden of juist te verlengen. Heerlijk om dat ik alle vrijheid te mogen doen. Ik kan het echt iedereen aanraden!”