Vrijwilligers vertellen
Gonnelieke (67), vrijwilliger in Alkmaar
Als voormalig violiste heeft Gonnelieke jarenlang muziek gemaakt, maar gehoorproblemen hebben een ingrijpende invloed gehad op zowel haar leven als haar carrière. In haar zoektocht naar herstel en verbinding vond ze haar weg naar de Luisterlijn. Het vrijwilligerswerk hielp (en helpt) haar om als persoon te groeien. Dankzij de geboden ondersteuning kan ze zowel naar anderen als naar zichzelf luisteren.
“Mijn hele leven heb ik me gewijd aan muziek, vooral als uitvoerend musicus. Ik was violiste in het Residentie Orkest, speelde in kleinere ensembles en ik had ook een bloeiende lespraktijk. Muziek was altijd mijn 'veilige wereld' — een plek waar ik resonantie en verbinding kon vinden. Maar naarmate de jaren verstreken, werd mijn relatie met muziek steeds ingewikkelder door gehoorproblemen die ik ongeveer twintig jaar geleden voor het eerst ervoer.”
De impact van gehoorproblemen
“Het begon met piepen in mijn oren en overgevoeligheid voor hard geluid. Ik kreeg te maken met tinnitus en hyperacusis, wat leidde tot een nieuwe manier van leven. Oordoppen werden een vast onderdeel van mijn muzikale optredens, maar uiteindelijk kon ik dit niet langer volhouden. In 2016 trok ik me steeds meer terug. De angst voor de zenuwpijn die volgde op harde geluiden en de vele geluiden in mijn oren leidde tot isolatie, ik kon mijn muziek niet meer verdragen."
Zoektocht naar rust en herstel
“In mijn zoektocht naar rust en herstel verhuisde ik van Den Haag naar Bergen, omringd door natuur en stilte. Langzaam maar zeker begon ik me beter te voelen. Meditatielessen en het samen lezen van teksten zoals de Bhagavad Gita en de Prashna Upanishad hielpen me om woorden te vinden voor mijn ervaringen. Ik leerde luisteren, afstemmen, en het avontuur van creatief zijn op een andere manier aan te gaan. Het werd steeds duidelijker dat ik de waarde van deze ervaringen moest omarmen in plaats van ze te verstoppen of te negeren.”
De training bij de Luisterlijn was een eye-opener
“Toen ik stuitte op een folder van de Luisterlijn in de bibliotheek, merkte ik dat ik dat graag wilde doen. De training bij de Luisterlijn was heel inspirerend en ik begon weer aansluiting te voelen. De diverse communicatietechnieken die we leerden, samen met het besef dat oordelen me ervan weerhielden om echt te luisteren, hielpen me om te groeien als mens. Ik leerde dat het niet altijd nodig is om te 'oplossen', en dat het stellen van liefdevolle en duidelijke grenzen cruciaal is in gesprekken. In de praktijk betekende dit voor mij dat ik moet kunnen voelen wat een gesprek met me doet en zorg dragen voor mijn eigen behoeften.”
Hulp bij gehoorverlies
“Tijdens mijn gesprekken merkte ik dat ik moeite had met verstaan, en het werd al snel duidelijk dat mijn gehoor verder was afgenomen. Gelukkig kreeg ik hulp van een goede audioloog en een audicien, waardoor ik nu de gesprekken beter kan volgen. Hoewel Limburgse accenten soms nog steeds een uitdaging vormen, ben ik eerlijk over mijn beperkingen en vraag ik om herhaling of een langzamere spreeksnelheid wanneer dat nodig is.”
Een kans om te groeien
“Het vrijwilligerswerk bij de Luisterlijn is voor mij een kans om mijn passie luisteren, en afstemmen op anderen opnieuw te ontdekken. Het biedt me de mogelijkheid om betekenisvol te zijn en bij te dragen aan de levens van anderen, terwijl ik tegelijkertijd mijn eigen reis van afstemming en verbinding voortzet. Ik kijk ernaar uit om te blijven groeien, zowel als luisteraar als mens.”