Alles

Meehuilen en meepraten kan soms echt fijn zijn voor de ander. En soms ook niet. In deze ear-opener staan we hierbij stil aan de hand van een persoonlijk voorbeeld. 

Heb je weleens via de telefoon, via de mail, of via chat contact gehad met de Luisterlijn? Wat vond je daarvan? Hoe heb je dat ervaren? Je kunt dat laten weten door anoniem een vragenlijst in te vullen. Het helpt ons als zoveel mogelijk mensen dit doen.

‘Vrijwilligers kunnen met luisterend oor niet voldoen aan hulpverleningsbehoefte’

De Luisterlijn maakt zich grote zorgen om de (voorgenomen) sluiting van GGZ-afdelingen. De verwachting is dat daarmee de druk toeneemt en meer mensen in psychische nood zich tot de Luisterlijn zullen richten. Daar bieden getrainde vrijwilligers 24/7 weliswaar een luisterend oor aan iedereen die dat nodig heeft, maar het risico bestaat dat mensen niet de GGZ-hulp krijgen die zij nodig hebben, en dat daarmee hun psychische klachten verergeren.  

Twintig jaar geleden overleed mijn broer aan suïcide. Afgelopen week heb ik dit voor het eerst vertelt aan mijn achttienjarige zoon. Hij gaf aan dat hij nooit vragen hierover had durven stellen, omdat hij bang was dat dit pijnlijk, kwetsend of ongepast zou zijn. Ik heb altijd gedacht dat hij geen interesse had in mijn broer en diens vroege overlijden, vertelt trainer Yvon. "En ja, ondanks mijn werkervaring vul ook ik weleens iets in voor een ander."