Vrijwilligers vertellen

Berend-Jan, vrijwilliger in Den Haag

'Ik weet niet hoe de komende vier uur zal verlopen'

Berend-Jan (58) is een van onze vrijwilligers en deelt graag zijn persoonlijke ervaring en beschrijft hoe hij het vrijwilligerswerk beleeft en hoopt hiermee andere te inspiren om ook vrijwilliger te worden. 

vrijwilliger_Dannie

"Er zijn voor een ander"

Dannie is sinds een jaar vrijwilliger voor de Luisterlijn. Samen met zo’n 1500 vrijwilligers staat zij klaar voor mensen die behoefte hebben aan een anoniem, luisterend oor.

"Wat mij inspireerde om vrijwilliger te worden, is dat ik er voor iemand kan zijn op momenten waarop diegene zich kwetsbaar voelt” vertelt Dannie.

Chaja, vrijwilliger virtuele locatie

“Je leert veel door ervaringen van anderen te horen.”

Chaja (29) kwam online een vacature voor vrijwilligers werk bij de Luisterlijn tegen. Omdat ze blind is, werd het opleidingsmateriaal en de chatsoftware voor haar aangepast. 

“Ik was een beetje zoekende toen ik de Luisterlijn tegenkwam. Ik had op dat moment geen werk, wilde graag iets voor een ander kunnen betekenen, maar wist niet goed wat. De chauffeur van de regiotaxi raadde me aan eens naar vrijwilligerswerk te kijken. Nu chat ik al twee jaar voor de Luisterlijn.”

Judith, vrijwilliger virtuele locatie

“Dit werk heeft me een heel ander perspectief gegeven.”

Judith (40) werkt parttime bij een grote scholengemeenschap en is rolstoelgebonden vanwege een hersenbeschadiging. In haar vrije tijd is ze is vrijwilliger bij de Luisterlijn. 

“Ik word vaak beoordeeld op mijn rolstoel. Die werpt een drempel op, omdat dat is wat mensen als eerste zien. Bij de Luisterlijn heb ik daar geen last van, daar gaan mensen gewoon tegen me praten. De anonimiteit werkt dus twee kanten op: ik weet niet wie er belt, maar ook wie ik zelf ben, doet er niet toe. Op deze manier drempelvrij communiceren, dat is echt nieuw voor mij.”