De live-uitzending van Een tegen Eenzaamheid, woensdag bij Omroep Max, heeft een flinke impact gehad. Bijna 5000 mensen besloten in anderhalf uur tijd de telefoon te pakken en te bellen naar het belpanel. Het was zelfs zo druk dat niet iedereen erdoor kwam en contact kreeg. De gesprekken zorgden voor heftige, ontroerende en soms ook hoopvolle verhalen, zo vertelt Dorine Kettenes van de Luisterlijn. "Een man belde op dat hij wel een maatje wilde zijn.”
In een speciale uitzending gepresenteerd door Sybrand Niessen en Martine van Os werd op NPO 1 woensdagavond aandacht gevraagd voor eenzaamheid. Bijna de helft van de Nederlanders blijkt wel eens te kampen met dit soort gevoelens. Vooral onder ouderen is het een groot probleem. Er was er een speciaal belpanel opgericht, dat grotendeels bestond uit professionals van de Luisterlijn, een organisatie die emotionele steun op afstand biedt via telefoon, mail of chat, daarnaast waren er ook enkele prominenten uit het bedrijfsleven.
Een van de mensen die klaarzat voor een vrijblijvend praatje is Dorine Kettenes. Zij merkte dat de telefoon roodgloeiend stond. ,,Een vrouw belde, die had nog nooit gebeld over eenzaamheid. Maar in het gezin was veel gebeurd. Haar man was overleden en ze voelde zich heel erg alleen.”
Dat is een van de vele verhalen, maar soms gaat het ook gewoon over een moeilijke situatie tussen moeder en kind. ,,Ik kreeg een vrouw aan de telefoon en die zei misschien doe ik het niet goed met mijn kinderen”, vertelt Kettenes. ,,Ze was door haar zoon afgebeld voor een etentje. En daar voelde ze zich heel eenzaam door. Maar ze had niet - zoals ze tegen mij vertelde - hoe ze zich daarover voelde. Voor zo’n jongen kan dat heel anders zijn in zijn drukke leven.”
Het gaat er voor Kettenes vooral om dat je eenzaamheid bespreekbaar maakt. Het taboe op eenzaamheid moet doorbroken worden en dan kunnen er stappen gemaakt worden. Een man uit Rotterdam, die werd geïnterviewd in de uitzending is een goed voorbeeld daarvan. ,,Daarop belde een andere man. Hij had de uitzending gezien en vertelde dat hij niet wist dat die man zó eenzaam was. Hij sprak hem wel eens in de supermarkt en wilde best een maatje voor hem zijn.”
Bron: Ad.nl, Mark den Blanken (19-10-19)
