Vrijwilliger Tessa: "Dit werk zonder salaris doet je realiseren dat je eigenlijk alles hebt"

Tessa, vrijwilliger bij de Luisterlijn

Wanneer de vaatwasser weer is ingeruimd, pak ik mijn koptelefoon en log in op mijn Appeltje. Samen met nog ongeveer 30 vrijwilligers ga ik de telefoon de komende nachtelijke uren aannemen om te luisteren naar hen die willen vertellen. 

Dat doen we in 24/7 roosters met ongeveer 1600 vrijwilligers en voor bijna 400.000 gesprekken per jaar. De telefoon gaat letterlijk onafgebroken dus het rooster en de regels zijn strak en stevig, want de vraag overstijgt het aanbod ruim. Erg ruim.

Achter gesloten gordijnen en kamerplanten die uit hun bloempot zijn gegroeid, gaat een wereld schuil van mensen die contact willen maken met iemand die ze niet kennen. Een gesprek zonder oordeel, een gesprek zonder opdracht, een gesprek zonder kans op roddel in de sociale omgeving. Zo wisselt een voorbereidend gesprek voor een sollicitatie af met een gesprek over de gevolgen van misbruik in een klooster in de jaren 60. Een beroemde Nederlandse zanger uit diezelfde periode die inmiddels zo eenzaam is dat hij graag nog even zijn oude plaat aan je wil laten horen door de telefoon en wil lachen om het geluk dat hem destijds ten deel is gevallen. Een moeder die hartverscheurend blijft huilen omdat ze kort geleden haar dochtertje is verloren aan een dronken automobilist. Een knul in paniek op de vooravond van zijn bezoek aan de arts, en een dronken weduwnaar die al 21 jaar op zijn overleden vrouw blijft wachten. Een meisje dat haar straatvrees probeert te overwinnen door bejaarde dames tijdens de avondwandeling met hun hondjes in het park te vergezellen en een jongen met depressieve gedachten, op de vlucht voor zijn begeleider.

Dit werk zonder salaris heeft me zoveel geleerd. Dat alleen al daadwerkelijk luisteren genoeg erkenning kan geven om mens te zijn onder elkaar, om een ander zich niet buitengesloten te laten voelen. Dat je daardoor eigenlijk iedereen naar bed hebt kunnen laten gaan met een plan voor morgen of een glas warme melk op hun nachtkastje. Met de neus naar het leven, of de schouders onder de last. Dit werk zonder salaris doet je realiseren dat je eigenlijk alles hebt. Mee naar 2020: de luisterlijn.