DAG EN NACHT EEN LUISTEREND OOR

DAG EN NACHT

EEN LUISTEREND OOR

Jaap, vrijwilliger in Middelburg

'Luisteren staat voorop'

Natuurlijk, Jaap voert vooral chat- en telefoongesprekken om mensen een steuntje in de rug te bieden. Daar put hij veel voldoening uit. Maar de gesprekken verrijken hém ook. ‘Ik leer mijn eigen problemen te relativeren.’

Jaap (72) is na 15 jaar behoorlijk gepokt en gemazeld in het werk voor de Luisterlijn. Hij is enthousiast over de afwisseling van mailen en chatten. ‘Chatten is een heel andere tak van sport. Het duurt langer dan bellen en voor mij is het intensiever. Het contact is minder direct dan aan de telefoon, maar toch ontstaat er ook bij zo’n sessie vaak een klik. Dat vind ik mooi!’

Thuis
Toen Jaap 15 jaar geleden met de VUT ging, verhuisde hij van Zuid-Holland naar Zeeland. Een advertentie in de krant bracht hem op het spoor van de Luisterlijn. ‘In mijn Zuid-Hollandse dorp was ik al een vraagbaak, dus ik dacht dat dit me ook wel zou liggen.’ Spijt heeft Jaap er nooit van gehad. Integendeel: ‘Ik voel me helemaal thuis bij de Luisterlijn. Fijne, betrokken collega’s en je krijgt een goede training en prima begeleiding.’

Luisteren staat voorop
Dat Jaap voelt dat de contacten hem goed af gaan, helpt natuurlijk ook mee. ‘Mijn sterkste punt is denk ik luisteren. Ik merk dat veel bellers en chatters juist daaraan behoefte hebben. Je kunt allerlei oplossingen aandragen, maar vaak hebben ze die al honderd keer gehoord. De meesten willen vooral hun verhaal kwijt. Geef mensen die ruimte!’

Opluchting
Een gesprek is voor Jaap geslaagd als hij merkt dat de beller of chatter daar wat aan heeft gehad. ‘Hij of zij hoeft dat niet eens zo direct uit te spreken. In de manier waarop iemand bedankt voor het gesprek, voel je vaak al een stukje opluchting. Dat doet me echt goed; dat geeft me kracht om door te gaan.’ Na een intensief gesprek neemt Jaap wel even een korte pauze. ‘Even een aantekening, opstaan voor een kopje koffie. Daarna ben ik weer scherp voor een volgend gesprek.’

Niet altijd makkelijk
Jaap vindt de contacten niet altijd even makkelijk. ‘Ik kan me wel eens machteloos voelen als iemand depressief is, soms zou ik meer voor iemand willen betekenen. Zulk soort gesprekken komen flink bij mij binnen.’ Jaap heeft geleerd dat hijzelf dan ook wel eens een luisterend oor nodig heeft. Via groepsbijeenkomsten en andere contacten met collega’s en begeleiding. ‘Zij luisteren en geven tips om het beter te doen. Dan blijkt ook wel dat ik het helemaal niet zo slecht doe. Dat luisterend oor is ook erg belangrijk bij mensen die depressief zijn. En verder: probeer ze terug te halen in het hier en nu, leef mee en vertel ze dat ze altijd welkom zijn om hun verhaal te doen.’