Trainer Karen: "De focus ligt van kinds af aan al op mijn oren"
"Ik kwam zo’n dertien jaar geleden bij de Luisterlijn. Niet voor niets, denk ik , want ik ben echt een luisteraar. Sterker nog: de focus ligt van kinds af aan al op mijn oren", vertelt psycholoog en trainer Karen Heijster in een openhartig interview met tijdschrift De Psycholoog.
Tekst: Geertje Kindermans | Fotografie: Philip Driessen
Een uitgebreider artikel verscheen eerder in het tijdschrift De Psycholoog (december 2022) en kun je hier teruglezen.
"De vrijwilligers zitten bij ons aan de telefoon, chat en mail om een luisterend oor te bieden aan iedereen die daaraan behoefte heeft. De gesprekken zijn anoniem en in principe eenmalig, maar mensen kunnen vaker bellen. Dan krijgen ze een ander aan de lijn. Er is veel eenzaamheid in de maatschappij, iedereen is gehaast. En zoek je hulp in de ggz, dan zijn er lange wachtlijsten. De Luisterlijn is er direct en altijd, ook ’s nachts. Je kunt er terecht voor grote levensvragen of een praatje omdat je al dagen niemand gesproken hebt."
Allerlei achtergronden
"Onze vrijwilligers hebben allerlei achtergronden, van huisvrouw tot advocaat en alles ertussenin. Vrijwilligers hoeven geen bepaald opleidingsniveau te hebben, ze moeten vooral kunnen luisteren en minimaal een dienst in de week kunnen draaien. Belangrijk is dat ze geen dingen voor een ander invullen, dat ze leergierig en empathisch zijn. We zeggen: iemand moet plek hebben in zijn hoofd, hart en agenda. Maar ook dat ze een gezonde afstand kunnen houden van de gesprekken, want je hoort soms afschuwelijke verhalen over huiselijk geweld, misbruik, zelfmoord of leven met een narcistische partner."
Nachtdiensten
"Toen ik bij de Luisterlijn begon, heb ik veel diensten gedraaid. Dat deed ik om ervaring op te doen, maar zeker ook om de roosters rond te krijgen. Vooral de nachtdiensten maakten indruk. Inmiddels draai ik geen diensten meer, maar ik ben wel bereikbaar voor een vrijwilliger die even iemand nodig heeft na een heftig gesprek."